Tayland'da adalar bu sıra pek modalar

Efeniiiiiim,
Uzun bir aradan sonra yine yepisyeni maceralar ve bilimum fotoğraflarla karşınızdayız. Hiç uzatmadan anlatmaya başlayalım, zira internet cafe ortamı delikanlıyı bozar.

Bildiğiniz üzere yaklaşık bir haftadır sevgili Tayland'ın güneyini yani adalarını dolaştık. Daha birinci gün odama deli bi taylandli sıçrayarak girince burda da başımdan maceranın eksik olmayacağını anlamıştım. Yanılmadım da! Deli thai genci "gerçek bir macera yaşamak istiyorsam cebinden çıkarıp uzattığı gizli haritayı takip etmem gerektiğini" söyledi. Hiç düşünmeden teklifini kabul edip 400 bahta haritayı satın aldım. Hemen toplanıp yola çıktık. Eeee ne de olsa maceranın kokusunu almıştık bi kere. 8 saatlik yürüyüşten sonra kendimizi okyanusun derin sularına bıraktık. Yüzerken karşılaştığımız sevimli yunuslar bizi adaya götürdü. Orda 15-20 kişilik bir komün bizi dostça karşıladı. Eğer istedikleri işleri yaparsak bizi aralarına kabul edeceklerini söylediler. Zuzu yengemi balıkçı, Cencoz abimi ada bekçisi, hikayemizin yeni karakterlerinden Fulya'yı ateş dansçısı, beni ise ortamın yakışıklısı olarak işe aldılar(ortalıkta dolaşıp motivasyonu artır falan dediler işte). İlk başlarda herşey çok güzeldi. Gündüzleri çalışıyor, aksamları sohbet edip ateş yakıyor adanın tadını çıkartıyorduk (bu arada ben fransız bi kiz tavladım).

Mutluluğumuz çok uzun sürmedi tabi ki. Balıkçılık işindeki arkadaşımız zuzuya köpek balığı saldırınca bu dost görünen insanların gerçek yüzü ortaya çıktı. Kızcağız orda kanlar içinde yatarken, bu adiler: "Yok efenim biz karışmayız o işlere, adadan çıkmak sakıncalı, zaten bütün kızlar da doruğa hasta oldu, ne haliniz varsa görün" demesinler mi. Cencoz abim bunları duyunca çok sinirlendi tabi. Küçük bi münakaşadan sonra kavga çıktı. Hepsini fena halde benzettikten sonra gece vakti adadan ayrıldık. Döner dönmez de bunları turizm polisine bi guzel ispiyonladık. "Ot içip sex yapıyorlar, içip içip bayılıyolar" falan dedik. Ertesi gün hepsini topladılar.

Şaka yapıyorum lan, olur mu hiç öyle şey? Ne haritası, ne komünü, ne köpekbalığı. Burası turist kaynıyor valla. Phi Phi Don dedikleri yer; altalta üst üste bungalov ve beton otellerle dolmuş. Tükkanlar, turizm şirketleri, çığırtkanlar tüm köşeleri tutmuş. Aynı Alanya'ya benziyo burası. Tsunamiden sonra böyle olmuş galiba.

Neyseki biz önceden aldığımız (harita olmasada) tüyolar ve içgudülerimizle buradan daha uzak ve daha sakin bir yer bulmayı başarabildik. Rai Lay ve Phi Phi'nin Long beach denilen kesiminde kalarak bi nebze de olsa kalabalıktan uzak kaldık. Gerçi oralarda da oteller ve resortlar vardı ama görmezden geldik. Ölu sezonu böyleyse, asıl sezonu düşünemiyorum. High season'da Phi Phi Don'a gelmeyin, gelenleri şiddetle kınayın. Asıl ortam Phi Phi Lei(Beach'in çekildiği ada) dedikleri ada ama orada da kalacak yer yok. İyi ki de yok. Fotoğrafların çoğu bu adadan.

Biz şimdi Bangkok'a dönüyoruz. Cengiz abim, Fulya ve ben yarin Kamboçya yolcusuyuz. Tek isteğimiz çok turistik olmayan yerler görmek.Uzun bir süre yazamayabilirim, o yüzden kendinize iyi bakın hemi.

Hepinizi hasretle kucaklıyor, bal farelerinizden öpüyorum...

Railay. Gelgit böyle bir şeymiş aslında.

Phi Phi Lei. Nam-i diğer "Beach"

Phi Phi Lei hatirasi.

Rai Lay'de kaldigimiz yer.

Rai Lay. Cengiz Abazoğlu'nun Calvin Klein 2008 fotoğraf çekimleri.

Phi Phi'de günbatımı.

Long Beach. Fulya poi çeviriyor.